Stoken met een veldoven

Normaal hou ik me bezig met Rakustoken en dat gaat in een gasoven,maar soms is het leuk om eens een zijweg te bewandelen en iets nieuws te doen.In het voorjaar van 2003 heb ik voor het eerst gestookt met een veldoven, de opbouw en het resultaat wordt hier beschreven.
Allereerst moet opgemerkt worden dat het tegenwoordig helemaal niet eenvoudig is om in de openlucht te stoken want de overheid probeert dat te beperken. Zo mogen wij in onze gemeente maar 1 keer per jaar een open vuur stoken en daarvoor moet je eerst een vergunning aanvragen (en 15 Euro betalen).
Ik had het geluk dat een van onze buren in hun boomgaard een hoop snoeihout had liggen en toen was de deal snel gemaakt.

Opbouw van de oven

Allereerst wordt er een laag van ongeveer 20-30cm hout gelegd onder een stuk betongaas van 1*1 meter, hierop worden de potten gestapeld in een circel, waarbij de opening van de potten naar de grond is gericht (totaal 9 potten) . Na de eerste laag wordt een volgende erop gelegd (5 potten) en hierna de toplaag (3 potten).
Tegen deze stapel zijn nu 10 potten geplaatst met de open kant naar de stapel gericht.

Omdat een open vuur snel veel warmte geeft zou nu zonder verdere maatregelen de temperatuur in de stapel snel oplopen. Dit kan nu worden voorkomen door een soort "hitteschild" te maken.
Dit is hier uitgevoerd door de stapel te omringen met GEDROOGDE KOEIENMEST!
Deze mest zorgt ervoor dat de hitte van de vlammen niet direct in contact komt met de keramiek en daardoor zal de temperatuurstijging in de stapel veel geleidelijker verlopen.

Dit is de high-tech methode met primitieve middelen die al duizenden jaren in Afrika wordt toegepast .

Hierna wordt alles omgeven met snoeihout en dunne stammetjes en kan het vuur worden aangestoken.

stoken

Na ongeveer 20 minuten was de hele stapel een grote vuurzee.Omdat er een grote stapel snoeihout lag en de hoop toch op moest is er in totaal ongeveer 3 uur gestookt.

Na afloop van het stoken kon je nog steeds de koeienmest min of meer intact zien liggen en nu kon dit helpen om het afkoelen langzaam te laten verlopen.Door de grote hoeveelheid hout was er echter ook zoveel as gevormd dat dit opzich ook al voor een uitstekende afkoel-isolatie zorgde en dat door deze aslaag de potten werden beschermd tegen een eventuele koude windvlaag.
De volgende middag kwamen er nog steeds gloeiende stukjes hout te voorschijn toen de potten uit de as werden gehaald.

Detail van de potten na de stook, waarbij de nuance in de zwarting goed is te zien.